Er wordt wel eens gezegd dat een kind wanneer het geboren wordt als een onbeschreven blad is. Ik durf dit te betwijfelen, eigenlijk nog sterker, ik ben het hier volledig niet mee eens.
Wanneer een baby onrustig is, slecht slaapt en veel huilt terwijl het gegeten heeft, een schone luier heeft en goed op temperatuur is weten ouders vaak niet wat er nog meer aan de hand kan zijn.
Dit is een kantelpunt in het leven van zowel kind als ouder. Ofwel wordt er hulp ingeschakeld, een osteopaat of soortgelijks, ofwel de baby wordt alleen gelaten met de onrust en soms wordt er zelfs slaaptraining ingezet.
Laat ik meteen voorop stellen dat ik tegen slaaptraining ben, als er iets is wat het zenuwstelsel en de hormoonhuishouding door de war gooit, dan is het dat wel. Dat de slaaptraining effectief lijkt te zijn, (lees: het kind of de baby is stil en/of slaapt.) geeft vaak aan dat de baby of het kind het opgegeven heeft om om hulp te vragen en in een freeze- of dissociatiestaat terecht is gekomen, met stresshormonen die de pan uit vliegen. Heiligt het doel deze middelen?
Onrust, slecht slapen en veel huilen bij baby of kind zijn symptomen. Symptoom van fysiek ongemak, met onderliggend vaak emotioneel ongemak, alias trauma.
Dit is waar mijn werk begint.